دیشب دلم از تنهای خود باز گرفت

مثل هر شب که دلم میگیرد

روی تنهاترین برگ دلم خطی هست

گاهی این خط چنین می شکند

با تلنگری از وزش باد روی شعمدانی کنار حوض

من دلم از دوری قاصدک می سوزد

که خبر از نوازش باد ندارد